Wednesday, March 12, 2008

Τρίωρη. Στάση. Εργασίας.

Σήμερα.

Δεν.

Πήγα.

Στο.

Γραφείο.

Πάμε μια βόλτα στο Μοναστηράκι, να είναι κλειστά τα μαγαζιά, να χαζεύουμε τις βιτρίνες, να με πιάνεις από τη μέση, να σου κρατώ το χέρι, λευκό, να γλιστρώ μες το μαύρο παλτό σου, να χαμογελάς σαν άγγελος, η εικόνα μας, αιχμάλωτη σε ένα ραγισμένο καθρέπτη μπρούτζινο, σπασμένα μεγάφωνα να ηχούν την σιωπή μας, και να χαθούμε εκεί κοντά στα παλιατζίδικα.

Διαφορετικά.

Ανοίγω τον σωλήνα στο μπάνιο.

http://www.youtube.com/watch?v=aWerIAspuGU&feature=related

3 comments:

B612 said...

Ευτυχώς ή δυστυχώς τα συναισθήματα δεν απεργούν.

Anonymous said...

I inclination not approve on it. I over precise post. Particularly the appellation attracted me to review the unscathed story.

Anonymous said...

Good post and this fill someone in on helped me alot in my college assignement. Thanks you for your information.